Alles in de mond van baby

   Baby    Ontwikkeling en groei    Alles in de mond van baby

Baby wordt nieuwsgierig

Waarom stopt je baby van alles in z’n mond? Dat vragen veel nieuwe ouders zich vaak af.

Als je baby ongeveer 3 à 4 maandjes oud is, komt hij in een nieuwe fase. Hij is nieuwsgierig. Hij wil alles voelen en proeven. Alles wat hem aangegeven wordt, stopt hij direct in zijn mond. Zo voelt hij de vorm en zo proeft hij de smaak.

Als eerste verkent baby met z’n mond, zijn eigen handjes en vingertjes met name de duim. Die vingertjes zijn nog lekker zacht. Met andere voorwerpen dan z’n handjes in z’n mond, wordt de mond wat minder gevoelig waardoor het eten met een lepel later weer wat makkelijker wordt.

De mond geeft als zintuig de baby meer informatie. Is het hard, is het zacht? Lippen en tong zijn uiterst gevoelig en daarmee voelt en proeft de baby de dingen die hij in zijn handje vast heeft. De mond van baby bevat meer zenuwen per millimeter dan in de rest van zijn lijfje.

Baby op ontdekkingsreis

Baby is hiermee op ontdekkingsreis. Lastig als ouder omdat je voortdurend moet opletten wat baby wilt grijpen. Want wat hij eenmaal vast heeft, verdwijnt meteen naar z’n mondje voor verder onderzoek.

Deze ontdekkingsreis is een fase. Tot ongeveer 2 jaar gebruikt hij zijn mond als ‘voelorgaan’, maar die wordt steeds minder gebruikt. Want vanaf een maand of 10 worden de handjes en vingertjes belangrijker om de dingen te ontdekken.Baby ziet dan de voorwerpen met eigen oogjes en heeft hij zijn mondje niet veel meer nodig om de dingen te herkennen.

Dat geldt voor het overgrote deel van de baby’s. Want er zijn ook baby’s die hun mondje als ‘voelzintuig’ helemaal niet nodig hebben. Baby’s die van kleins af aan geen behoefte hebben om dingen in hun mond te stoppen. Zij gebruiken in de plaats daarvan hun handjes en vingertjes meteen om op ontdekkingsreis te gaan.

Baby's die geen behoefte hebben om dingen in de mond te stoppen

Baby's die geen behoefte hebben om dingen in de mond te stoppen. Met hun mondmotoriek is niets mis. Een koekje wordt niet automatisch naar de mond gebracht, maar daar wordt mee gespeeld. Koekjes worden gebroken en verkruimeld. En niet opgegeten. Deze baby’s onderzoeken alles grondig met oogjes en vingertjes in plaats met de mond.

En bijkomstigheid hiervan is dat het zelf gaan eten met of zonder lepel, daardoor langer kan duren. Het lijkt dan dat ze in deze ontwikkeling achter blijven, maar dat is schijn. Dat zelfstandig eten gebeurt met deze baby’s heus wel maar dan wat later, met ongeveer 1.5 jaar, zo leert de praktijk.

Met de mondmotoriek is er dus in deze kleine categorie baby’s niets aan de hand. Baby onderzoekt het niet ‘volgens boekje’, maar op zijn eigen manier. En dat mag natuurlijk ook.

Schrijf je nu in bij Kindje Klein

Vriendin worden van Kindje Klein! Meld je aan