Goedemorgen, ik ben een jonge vrouw van 33 jaar. Werk en zit opschool sociaal maatschappelijk werk. Ik ben nier getrouwd.Zwanger worden is voor mij nieuw. Ik heb 12 jaren uitgekeken nr dit moment dus ik ben Super enthousiast.
De babyccino, het koffie vriendje van kinderen of is het een goedmakertje en nemen we ze mee in ons eigen gedrag? De weg naar de speeltuin leidt altijd langs een koffietentje.
Deze mama vindt er (nog) niets aan… ik moet huilen, maar zijn nieuwsgierigheid wint het. Hij zit keurig op zijn stoeltje met zijn naam. Keurig zwaaien we terwijl ik de gang uitloop.
Wat doe je dan? Hoe huil je dan? Hoelang doet het zeer? Ik wist geen raad met mezelf, en voelde me zelfs schuldig, wilde me verontschuldigen bij mijn hubby, dat ik zo moest huilen.
