Ik ben 24 jaar, 4 jaar getrouwd en nu zwanger van ons eerste kindje. We hebben er even op moeten wachten maar na 2 jaar toch spontaan zwanger geraakt. Ik ben 6 december uitgerekend. Verder hebben we twee katten en werk ik als begeleider in de gehandicaptenzorg.
De babyccino, het koffie vriendje van kinderen of is het een goedmakertje en nemen we ze mee in ons eigen gedrag? De weg naar de speeltuin leidt altijd langs een koffietentje.
Deze mama vindt er (nog) niets aan… ik moet huilen, maar zijn nieuwsgierigheid wint het. Hij zit keurig op zijn stoeltje met zijn naam. Keurig zwaaien we terwijl ik de gang uitloop.
Wat doe je dan? Hoe huil je dan? Hoelang doet het zeer? Ik wist geen raad met mezelf, en voelde me zelfs schuldig, wilde me verontschuldigen bij mijn hubby, dat ik zo moest huilen.
