Gezichtje volgekliederd

Héél even ben ik naar boven gelopen om de opgevouwen en gestreken was weg te ruimen. “MOM, YOU WILL NOT BELIEVE THIS?” hoor ik vanaf beneden de oudste roepen. Alle drie heb ik ze éven in de woonkamer alleen gelaten. Mijn man komt zo thuis en ik wilde nog even alle was die op de keukentafel lag wegleggen.

Ik moet soms zo lachen om de 'show' die zich hier thuis afspeelt. Eerst lijkt het een ontplofte bom hier in de woonkamer en een heel tentenkamp van dekens en kussens waar je alleen maar doorheen kunt komen met poolstok en een zonnebril op, om niet al te erg te schrikken en je benen niet te breken.

En dan, nét voordat papa thuiskomt, dan racen we allemaal een rondje door het huis en heerst de vrede zelve… God alleen weet… wat er een uurtje geleden nog allemaal afspeelde.

Denkende aan dat het allemaal net nog netjes en rustig was, vrees ik eigenlijk terug naar beneden te gaan en wat daar aan te treffen. Is er een plant van de vensterbank getrokken? Ligt de aarde uit de planten pot overal? Zijn de cavia’s uit de tuin ontsnapt? Is het gaan sneeuwen? Ik weet het niet. Als ik de woonkamer terug binnenkom, zit de oudste met de jongste op schoot. “Sorry Mom”, zegt de middelste.

Zijn bakje yoghurt stond nog op tafel. Ons kleine meisje liep langs de tafel en was, zo bleek, als een speer op het bakje yoghurt afgegaan nadat ik was weggegaan. Het zat overal. Aan de muur, op de vloerbedekking (het is dat ik laminaat of parket te koud vind, maar eigenlijk zijn we daaraan toe), óvérál op de tafel en vooral óp ons kleine meisje die me echt heel onschuldig aankeek.

Met haar twee kleine handjes is ze nog volop van de witte substantie aan het genieten, één handje in het bakje en de andere in haar mondje. Heel hard moeten we allemaal lachen en we maken er ter plekke eerst maar een paar foto’s van. “Daddy is not gonna believe this neither”, lachen de jongens.

Op naar het badje boven voordat papa thuiskomt. Terwijl het kleintje zo in badje zit en geniet van het warme water en alle spetters, en ik naast het badje zit en alle yoghurt uit haar haartjes probeer te verwijderen, denk ik aan de tekst van een prachtige kaart die ik recent bij een bestelling van Buddybooks kreeg (echt een top aanrader deze kinderboeken uitgever overigens).

~Ik maakte zelfs de kleinste wezens, zorg voor de musjes in het veld. Jij bent mij veel meer waard dan mussen, jouw haar is één voor één geteld.~ (naar Matteüs 10:29-31). Het is net alsof ze het niet erg vindt dat ik er zolang over doe, ze Geniet, met een grote G.

En zij herinnert mij aan een tijd met onze Hemelse Vader deze week, die ik eigenlijk graag met jullie wil delen. Ik had mezelf uit een paar app-groepen verwijderd. Het wordt me allemaal veel teveel al die discussies. Rust had ik nodig, geen hysterie. Zijn Stem en Zijn Waarheid en niet die vele meningen en eigen inzichten van alles en iedereen. Rust in mijn hart en rust om me heen.

“Heer hoe ziet U het?” vroeg ik. En de één na de andere gedachte kwam in me op. Ik had het gevoel dat Hij me herinnerde aan wat Hij vorig jaar al had gezegd, that others want to be like God, but that He is God. And that No one or Nothing can Outdo Him.

En 5G… daar kon ik na deze morgen ook wat mee. God de Vader zegt dat hij onze kinderen ten diepste kent, hun bestaan, al vanaf conceptie aan… Onze kinderen en jij lieve mama, lieve lezer, lieve friend, zijn: 1.GEWILD 2. GELIEFD 3. GEKEND 4. GEBOREN EN 5. GEBORGEN!!! Ja we zijn allemaal GEMAAKT! En omdat we door Hem, Fearfully and Wonderfully zijn Gemaakt is Hij het ook, die over ons waakt! Hij is het die onze harten keer op keer aanraakt.

Ik vertelde het aan de kinderen bij het ontbijt en de één na de andere G kwam tevoorschijn… GEWAPEND mom, GEKOZEN! GEZIEN! GERED en GEDOOPT! En daarom VOL MET HOOP mam! Wauw, ja jongens, “én,” vervolgt de oudste “is het niet zo dat er elke keer weer een andere G uitkomt, eerst was het 3G en nu is het 5G?” Ik moet lachen en zeg “volgens mij heb ik op mijn telefoon nog steeds 4G! Maar inderdaad 5G… dat is de snelste en de modernste en mama loopt een beetje achter.”

De oudste lacht en zegt “mam ook al bent u niet GEMODERNISEERD u bent nog steeds GEWELDIG!!! En 4G plus die 2G is dan 6G” “Thanks son”, zeg ik en deel hoe een vriendin een appje stuurde over de 1G! onze 1 God! Mama is niet perfect, maar ze dient wel een perfecte 1G! 1 God. Samen komen we er wel! Ook al kliederen en modderen wij maar wat aan, Hij kan het aan, en Hij zal altijd voor ons klaarstaan.