Er is een TIJD van komen er is een TIJD van gaan

   Bloggers    Mamablogs en babyverhalen    Tijd van komen en gaan

blog over baby's en mama zijn

Ana   •    volg mij
Blog van 17 May 2022

In de ban van de klok

Lieve mama, lieve lezer, lieve friend, Het is alweer heel lang geleden sinds het laatste artikel, soms gaat het even zo.

Ik kijk naar de kalender en de tijd vliegt voorbij, lijkt het wel. En als ik naar de klok kijk, dan schrik ik als het al 21:45uur is en ik nog maar 15 minuten heb om in te loggen op mijn computer voordat mijn nachtdienst begint. Gisteren stond ik te kletsen met mijn collega van wie ik de dienst overnam en ik merkte dat we allebei, gaandeweg ons gesprek, op de klok bleven kijken. Zij, om te kijken of haar dienst er al op zat, ikzelf omdat ik op tijd op mijn plek moest zitten.

“Ik vertrouw helemaal op de tijd die de klok aangeeft dat het is”, dacht ik. Gek eigenlijk, ik ben me er nog nooit zo bewust van geweest, maar ik realiseerde me ineens dat ik ‘vertrouw’ op een ding met batterijen. Wel te verstaan, batterijen die leeg kunnen raken. Als dat gebeurt dan geeft de klok de juiste tijd niet meer aan.

Alsof er een deel van mezelf stierf

Afgelopen herfst toen ik de moestuin winterklaar aan het maken was, zei God heel stilletjes, dat Hij de eenzamen een thuis geeft… en Hij bevestigde het. Gelijk daarna dacht ik aan mijn opa, aan mijn moestuin buurman en aan mijn ex-man. Thuis vertelde ik het aan mijn man en kinderen. Mijn opa stierf de volgende dag. De moestuin buurman in januari en afgelopen maand ineens mijn ex-man.

Het leek ineens alsof de tijd STIL stond. Ons laatste gesprek was erg mooi. En ofwel ik niet wist dat het ons laatste gesprek was, denk ik achteraf gezien. Hij wist het. Ofwel hij overleed aan een hartstilstand.

Ik kan het niet goed uitleggen. Mijn hart voelde zo verscheurd. Met een grote passie haat ik abortus, maar net zo haat ik scheidingen. Zonder Jezus Christus, zou ik niet eens weten hoe verder gegaan te zijn. Maar met Hem, mogen we ons uitstrekken naar een heel nieuw leven, wat alleen Hij kan geven. En toch, toch voelde het alsof er een deel van mezelf stierf. Mijn leven lang heb ik nog nooit zo gehuild als deze periode van grief, of misschien ook wel, maar anders…

Wat doe je dan? Hoe huil je dan? Hoelang doet het zeer? Ik wist geen raad met mezelf, en voelde me zelfs schuldig, wilde me verontschuldigen bij mijn hubby, dat ik zo vreselijk moest huilen om mijn ex-man. Maar ik kon niet anders, als het allemaal maar laten stromen.

4 minuten voor 11

We hebben gebeden dat God ons een teken zou geven… en Hij deed het. Het was zo bijzonder. We ontmoeten zijn twee zonen, uit een eerdere relatie, dan voor ons huwelijk toentertijd, op Schiphol, want zijn horloge mochten we hebben. Terwijl we naar huis reden en onze oudste het horloge aan het bekijken was, zei hij: “Mam, het horloge staat stil op 4 minuten voor 11.”

Ik zei: “Ja lieverd, de batterij is waarschijnlijk leeg.” Hij herhaalde het en zei: “Mam, het horloge staat op datum 1. En op 4 minuten voor 11.” “Okay lieverd, kon ik alleen maar zeggen.” “Mam”, zei hij nu heel indringend, “het is vandaag de 11e van de 4 maand. Het is april. Hij is een met God.” Tranen liepen over mijn wangen…

De klok stond stil voor ons

“En school zegt dat jij niet goed bent in klokkijken”, knikte ik mijn grote lieve krullenbol toe. Ik stopte de auto en we keken ernaar. Nu kan eenieder zeggen toeval en het is maar wat je ervan maakt. Maar nee, dat is het niet. Toen we de afrit afreden om ons dorp binnen te rijden… keek ik op de klok van mijn telefoon… en terwijl ik verder reed en de klok zag, bij het cafetaria aan de muur, waar ik altijd op kijk als ik erlangs rijd, stond die klok stil op 4 minuten voor 11. Ik dacht, ik zie niet goed. Het is PRECIES dezelfde tijd als op het horloge.

En terwijl ik verder reed en keek naar de klokken op het erachter gelegen perron, zag ik daar exact dezelfde tijd als op mijn telefoon. Ik kon niet anders. Ik moest terugrijden en dus deden we dat. Rondje rotonde en terug… en lieve mama, lieve lezer, lieve friend. Ik zou willen dat jullie ons hadden kunnen zien. Zo Blij! Zo dankbaar!

De klok stond stil voor ons, want zo ervoeren we het echt. Om ons te laten weten… Ja hij is bij de Here God. De eigenaar kwam naar buiten en we vertelde het allemaal… het was zo bijzonder… as in Heaven touching Earth. Snel had ik een foto gemaakt en bij thuiskomst keek ik nog eens goed…

Weten jullie wat nou zo bijzonder was? Er hing net een bord onder Jeruzalem… dit is onze bestemming! Dit is waar mijn ex-man nu is. Dit is God’s Plan… before the beginning of Time… to bring us in The New Jerusalem. En terwijl ik nog eens naar de foto en het horloge kijk, zie ik de zonnestralen en zie ik de woorden/het merk van het horloge…God’s watch… He is one second away. God cares.

Hij zal er zijn. Jij ook?

Lieve mama, lieve lezer, lieve friend. God cares en het is tijd. Hij zal er zijn. Wij ook? Ik herinner me een moment dat ik stilletjes zat met God en dat Hij zei, “Ik zal er zijn morgen, jij ook?” Ik moest eerlijk zeggen dat ik ernaar verlangde tijd met mijn Schepper door te brengen, maar dat ik ook zo caught up raakte in alle dingen van de dag en dan tijd met Hem vergat of niet op de eerste plaats zette. En toch hoorde ik weer Zijn Stem, “Ik zal er zijn, jij ook?” Hij is er. Altijd. Maar de vraag is of wij er ook zijn.

Weten jullie wat nu zo mooi is aan tijd nemen om God te zoeken? Stil te zijn in Zijn nabijheid. Hem te zoeken. De Bijbel te lezen en bestuderen. Hij wil ons daar antwoorden geven die we zoeken. Lief hebben. Zegenen. Kalmeren. Ons troosten indien nodig. Ons voorbereiden. Uitrusten. Inzicht en wijsheid geven. Wat dan ook…Hij die alles schiep, kan alles doen. Hij die alles weet, kan elk antwoord geven.

Liefdevolle woorden voor jou

Ik wil een stukje uit mijn dagboek van vandaag met jullie delen…mag het ook voor jou, voor u een bemoediging zijn. De dag ging niet zo heel goed met mijn kleine kindertjes… ik was gewoon op, zij konden er niets aan doen. Ik ‘schudde’ (al schrijvende in mijn dagboek) mijn hart uit. “Heer ik kan niet zonder U, Uw schaduw, Uw nabijheid, geeft mij troost, rust en vrijheid.”

Weten jullie wat Hij antwoordde? En ik weet dat dit niet alleen maar een antwoord is voor mij, maar voor eenieder van jullie die dit leest. En lees het alsjeblieft zo, als God’s liefdevolle woorden voor jou en je (klein) kindertjes persoonlijk.

“Ja kind, troost, rust en vrijheid wil Ik je geven. Een heel nieuw leven. Neem afstand van de situatie en kom tot rust. Make sure dat je op de gezichtjes van je kinderen, alle zorgen wegkust, zodat je al hun ergernis en frustratie en verdriet, uitblust. Jij bent hun moeder, ze hebben jou zo hard nodig. Al het andere is overbodig. Het enige wat telt zijn de mooie momenten.”

Daarmee wil ik afsluiten voor vandaag na een lange stille tijd.
Draw near to God and He will draw near to you. James 4:8
Seek the Lord while He may be found; call on Him while He is near. Isaiah 55:6
From my heart to yours, Ana

Van onze blogger Ana

blog over zwangerschap en mama zijn

Ana   •    volg mij
Ik ben blogger bij KindjeKlein

Lieve Mama, Lieve Lezer, Lieve Friend, One of the Greatest honors on earth, to carry a tiny human being with eternal value and worth. Nooit zal ik vergeten dat ik droomde en God echt zei: Het kostbaarste wat je ooit vast zult houden is de hand van een kindje. Helaas is die weg daar naar toe soms zo hobbelig en Zo Devastating! I Know! Maar Cheer up Mama, Cheer Up Friend! There is a God who changed water into wine en Hij zal bij jou en je (baby)wens zijn! Ik ben Ana, mama van 2 boys en 1 meisje en getrouwd met mijn Caribbean Husband, who is my strong Hero and Best Friend. Ik heb al sinds dat ik klein was een GROTE Kinderwens en ik zou niets liever willen dan een gezin met 12 kinderen! :-) Mijn man wil graag plannen. Ik zeg daar hebben we 9 maanden de tijd voor! Hij vraagt of ik hem om wil brengen, ik zeg dat ik dacht dat mannen van voetbal hielden en dat ik hem graag een elftal zou willen geven. Ik ben nu 37 en ik weet niet hoe de klok voor mij slaat. Maar ik hoop met heel mijn hart dat hij stil voor mij staat. Dat ik double mag ervaren voor de trouble uit het verleden... Maar concentreren we nu op het heden! Op deze dag... ondertussen kan ik stiekem niet wachten tot ik weer een babytje in mijn buik voelen mag.

Lees mijn vorige blog: Mijn kleine poppenmoedertje
Lees het vervolg: Kleuterschool kindje
volg mij

Lees alle blogs van Ana

Mamabloggers

Vind jij het leuk om te bloggen? We zoeken weer nieuwe bloggers! Wil je ook bloggen over je baby en moederschap?

Schrijf je nu in bij Kindje Klein

Vriendin worden van Kindje Klein! Meld je aan