Kleuterschool kindje

   Baby    Baby opvoeding    Kleuterschool kindje

blog over baby's en mama zijn

Ana   •    volg mij
Blog van 23 May 2022

Fijn zo'n grote broer op de basisschool

Het is zover, onze lieve middelste is 4 geworden! Hij mag naar de basisschool. Hij is eraan toe. Ik ben er helemaal niet aan toe. Heerlijk vind ik het die twee kleintjes thuis. Het lijkt net ook of vooral de laatste tijd, en waarschijnlijk komt het echt door haar nu 1 jarige leeftijd, dat ze elkaar nog meer liefhebben. Dit kleine broertje ‘zorgt’ voor zijn kleine zusje als ze de ene trede die onze tuin rijk is af moet stappen. “Kom maar kleintje”, zegt hij dan. Ik moet lachen, want hij is zelf nog zo een uk. Ja, maar wel een uk van 4 nu… die naar school gaat.

Hij staat te poppelen, heeft zijn nieuwe schoenen aan en eindelijk mag hij met zijn grote broer meegaan. Ik breng hem natuurlijk zelf. Tijdens de tocht naar school heeft hij echt een onderonsje met grote broer en vraagt of als het spannend is, of hij iets niet weet of hij dan bij grote broer mag komen? “Natuurlijk!” antwoordt grote broer. En ik loop vertederend achter ze aan naar school. “Zal ik anders tussendoor even aan mijn juf vragen of ik bij jou mag komen kijken?” Ik zie het kleintje glunderen: “Ja dat zou fijn zijn.”

Deze mama vindt er (nog) niets aan… ik moet huilen, maar zijn nieuwsgierigheid wint het. Hij zit keurig op zijn stoeltje met zijn naam. Keurig zwaaien we en terwijl ik de gang uitloop kan ik alleen maar denken, waar is de tijd gebleven, nu moet ik 5 dagen in de week mijn kindje aan de juf afgeven. Ik vind er helemaal niets aan.

Zijn hele gezichtje één grote lach

Terwijl ik met de jongste weer thuis aankom betrap ik mezelf op de gedachte, ook bijzonder, nu alleen jij en mama. Dat hadden we ook nog niet. Elk nadeel zo zijn voordeel. Maar haha, school is gewoon deel van het leven en het is natuurlijk een groot voorrecht dat we kunnen leren en zulk mooi onderwijs hebben in Nederland. Maar ik had het ook helemaal niet erg gevonden om heerlijk alle kleine kuikentjes op het nest te hebben vandaag.

Waarschijnlijk heb ik wel 1 miljoen keer op de klok heb gekeken of het al zover was, of het tijd was om hem weer op te halen… en ik dacht; nu moet ik echt ophouden. Maar het was net alsof ik mijn kindje miste en me afvroeg of dat wederzijds was… en toen kwam het verlossende kostbaarste moment van de hele dag.

Ik stond al 10 minuten te vroeg bij het hek te wachten… de juf bracht de kindertjes daar in een slinger achter haar aan. Maar mijn krullekopje zag ik al, ook al liep hij achteraan. Zijn hele gezichtje één grote lach toen hij me zag. Wat een opluchting, hij had het naar zijn zin gehad. Mijn lieve lieve schat. Ja en zo was dag één.

Hij was toch al op school geweest?

Dag 2 echter zag er iets anders uit. Onze kleine 4 jarige vond het welletjes. Hij was al op school geweest. Waarom moest hij nu alweer? En nu liepen de tranen bij hem. Ik weet niet wat hij precies dacht, maar als ik het goed begreep, dacht hij dat hij maar 1 dag hoefde en dan was het klaar. Na mijn poging hem te kalmeren en uit te leggen dat als je 4 jaar bent je 5 daagjes naar school mag, besloot hij dat hij geen 4 meer wilde zijn.

Ik begreep het dilemma, maar kon het helaas ook niet veranderen. En dus gingen we dag 2 heel anders naar school. Kleine biggelende traantjes veranderde in stromende snikken en gebrul, op het moment dat ik hem in de klas wilde achterlaten. En zo snel kunnen de rollen veranderen dacht ik. Gisteren moest ik huilen, vandaag hij.

Pfff, wat doe je dan? Het liefst zou ik hem mee naar huis nemen. Maar hij moet natuurlijk ook wennen en ik vertel mezelf dat het allemaal goed is en denk tegelijkertijd… als hij maar niet denkt dat ik hem in de steek laat. Een klein meisje wordt binnengebracht door haar vader die ook Engels spreekt en ik zie hoe hij is afgeleid en rustiger word. “Ga maar,” zegt de juf… en ik ga.

Het enige wat ik nu kan doen, wat echt het beste is, bedenk ik me ter plekke, is voor hem bidden. “Heer U bent ook in zijn klasje, en U houdt van elk kind in dat klasje, help ze allemaal Here, en vooral de mijne, om een fijne dag te hebben vandaag.”

Stralend haal ik hem op uit schooltje die dag, morgen mag hij weer in de bouwhoek en met “misschien moet ik toch maar 4 blijven” denk ik dat hij eigenlijk bedoelt, “ik had een leuke dag en naar schooltje gaan in toch best wel leuk!”

Mijn kleine kleuter

Wen er maar gauw aan lieverd, want je zult moeten gaan keer op keer. De komende jaren, maanden, weken en dagen,
vergeet niet, dat je de juf en natuurlijk ook papa en mama altijd alles mag vragen.
Je zult vriendjes maken lieverd en heerlijk spelen in de zandbak en racen met de fietsjes op het plein.
En weet je wat mijn lieve kindje, de Here God zal bij jou zijn.

Hij ziet jou als je op school bent, Hij ziet jou bij alles wat je doet.
Geen zorgen lieverd dat je nu even moeten huilen, binnenkort komt het vast helemaal goed.
Mama komt je weer halen, ze zal op je wachten bij het hek,
mama mist jou ook lieverd en nee hoor dat is heel normaal en helemaal niet gek.

Maar heel gauw zullen we dan weer allemaal samen thuis zijn
en kun je daar lekker spelen, schooltje is maar even. Ga maar lekker lieverd, want schooltje is echt fijn,
heus je zult straks blij zijn.
In je tas zitten je boterhammetjes, een appeltje en je waterfles, dan doe je net alsof je gaat picknicken op school met alle andere kindjes en dat is echt super fijn.

En als je dan klaar bent met schooltje zullen je mama en zusje er bij het hek zijn.
Ga maar kindje klein. Het zal vast heel leuk zijn.
Dag mijn kleine kleuter, mijn schoolkindje klein.
Mama is zo trots op jou,
weet dat ik zielsveel van je hou.

Van onze blogger Ana

blog over zwangerschap en mama zijn

Ana   •    volg mij
Ik ben blogger bij KindjeKlein

Lieve Mama, Lieve Lezer, Lieve Friend, One of the Greatest honors on earth, to carry a tiny human being with eternal value and worth. Nooit zal ik vergeten dat ik droomde en God echt zei: Het kostbaarste wat je ooit vast zult houden is de hand van een kindje. Helaas is die weg daar naar toe soms zo hobbelig en Zo Devastating! I Know! Maar Cheer up Mama, Cheer Up Friend! There is a God who changed water into wine en Hij zal bij jou en je (baby)wens zijn! Ik ben Ana, mama van 2 boys en 1 meisje en getrouwd met mijn Caribbean Husband, who is my strong Hero and Best Friend. Ik heb al sinds dat ik klein was een GROTE Kinderwens en ik zou niets liever willen dan een gezin met 12 kinderen! :-) Mijn man wil graag plannen. Ik zeg daar hebben we 9 maanden de tijd voor! Hij vraagt of ik hem om wil brengen, ik zeg dat ik dacht dat mannen van voetbal hielden en dat ik hem graag een elftal zou willen geven. Ik ben nu 37 en ik weet niet hoe de klok voor mij slaat. Maar ik hoop met heel mijn hart dat hij stil voor mij staat. Dat ik double mag ervaren voor de trouble uit het verleden... Maar concentreren we nu op het heden! Op deze dag... ondertussen kan ik stiekem niet wachten tot ik weer een babytje in mijn buik voelen mag.

Lees mijn vorige blog: Er is een TIJD van komen er is een TIJD van gaan
volg mij

Lees alle blogs van Ana

Mamabloggers

Vind jij het leuk om te bloggen? We zoeken weer nieuwe bloggers! Wil je ook bloggen over je baby en moederschap?

Schrijf je nu in bij Kindje Klein

Vriendin worden van Kindje Klein! Meld je aan