6 verschillen in hoe Chinezen en Nederlanders voor hun baby zorgen

   Mama    Cultuur baby    6 verschillen in hoe Chinezen

blog over baby's en mama zijn

Judith   •    volg mij
Blog van 7 July 2017

6 verschillen in hoe Chinezen en Nederlanders voor hun baby’s zorgen

Hoe mensen voor hun jonge kinderen zorgen verschilt per gezin, maar hangt ook sterk van de cultuur af. Veel dingen die wij in Nederland heel gewoon vinden, worden als absurd beschouwd in China - en andersom! In dit blog beschrijf ik zes verschillen in hoe Nederlanders en Chinezen voor hun baby's zorgen.

1. Water drinken

Chinezen vinden het vreemd om een baby alleen (moeder)melk te geven. Als een baby huilt, is de eerste reactie meestal om een beetje water te geven. Als baby's wat ouder zijn wordt er ook wel sap gegeven.

In Nederland gebeurt dit niet, omdat een baby niet aanvoelt wanneer hij dorst heeft en door zal blijven drinken als hem water gegeven wordt, waardoor een geen ruimte meer in het maagje is voor voedzame melk. Omdat water de voedingsstoffen in melk niet kan vervangen, geven we in Nederland meestal pas water als de baby vaste voeding krijgt.

2. Kleine kinderen ’s zomers kaal scheren

In China zie je 's zomers veel kindjes met kaalgeschoren hoofd rondlopen. Waarom? Omdat men gelooft dat de kleintjes het tijdens de hete Chinese zomers te warm hebben met een hoofd vol haar. De kaalheid zou verkoelend werken.

Als dat zo is vraag ik mezelf af waarom volwassenen hun hoofd 's zomers niet kaal scheren, maar dat terzijde…

3. Een autostoeltje gebruiken

Is het in Nederland wettelijk verplicht om kleine kinderen in de auto in een autostoeltje te vervoeren, in China vindt men autostoeltjes ongeschikt voor heel kleine kinderen, omdat ze er niet volledig plat in kunnen liggen. Dat zou slecht voor kleine baby’s zijn, omdat deze nog geen stevige nek hebben. In China is het gebruikelijk dat een volwassen passagier de baby onderweg goed vasthoudt.

Toen mijn man en schoonmoeder zagen hoe comfortabel, stabiel en veilig onze baby in het autostoeltje lag op weg van het ziekenhuis naar huis, waren ze gauw over hun aanvankelijke argwanendheid heen.

4. De baby naar een mobile laten kijken

Waar we in het Nederland vaak een mobile boven het bedje of de box hangen, wordt dat in China eigenlijk nooit gedaan. In Nederland wordt aangenomen dat het goed is voor de ontwikkeling van de ogen en het coördinatievermogen van de baby om naar een (al dan niet bewegende) mobile te kijken. In China gelooft men echter dat baby's scheel worden als ze te lang naar een mobile kijken, zeker als deze beweegt.

5. Je baby kleden als een Michelinmannetje

In China is het gebruikelijk om ’s winters meerdere lagen kleding te dragen. Dit komt voort uit de tijd dat men nog niet over goede centrale verwarming binnenshuis beschikte, maar blijft ook tegenwoordig nog voortbestaan, ook als mensen in een goed verwarmd appartement wonen.

De gewoonte om meerdere lagen kleding te dragen wordt extremer gehanteerd bij kleine kinderen; men is als de dood dat het kind een koutje zou kunnen vatten. In zo'n extreme mate, dat een Chinese arts onlangs een waarschuwend artikel publiceerde: in China zouden er tegenwoordig meer baby's ziek worden doordat ze teveel kleding aan hebben, dan te weinig.

6. Kinderverjaardagen vieren

Als met mijn man wel eens video keek van toen ik klein was, merkte hij eens op dat het leek of ik “altijd jarig was”. In Nederland word er waarde gehecht aan verjaardagen, zeker bij kinderen. Verjaardagen worden gevierd met taart en cadeautjes, wat met foto's en film wordt vastgelegd voor later.

Niet in China, waar de redenering is dat verreweg de meeste mensen hun eerste, achtste en twaalfde verjaardag wel halen, wat daarom geen prestatie is, dus waarom zou je dat als mijlpaal beschouwen? Pas vanaf je zestigste is een verjaardag de moeite van het vieren waard. Op je verjaardag eet je in China noedels, omdat deze een lang leven symboliseren. Geen cadeautjes en taart.

Van onze blogger Judith

blog over zwangerschap en mama zijn

Judith   •    volg mij
Ik ben blogger bij KindjeKlein

Judith (31) woont en werkt in China, waar ze in december 2016 haar eerste kindje kreeg. Op IkBenZwanger en KindjeKlein schrijft ze over de verschillende opvattingen en gebruiken over zwangerschap en de zorg voor baby’s in Nederland en China. Op haar eigen blog www.judithinchina.com schrijft ze over de bijzondere, dagelijkse dingen die ze in China meemaakt.

Lees mijn vorige blog: Zwanger in China: de maand zitten
Lees het vervolg: Baby en bijgeloof in China
volg mij

Mamabloggers

Vind jij het leuk om te bloggen? We zoeken weer nieuwe bloggers! Wil je ook bloggen over je baby en moederschap?