Eenhoorns en unicorns verjaardagsfeestje

Nog een paar weken en dan is het zover; Tess wordt 1!! Een jaar alweer.. wat is het snel gegaan, achteraf gezien dan he want soms zit je midden in zo’n “komt dit ooit nog goed” fase. Maar ja, ook die weken gaan voorbij en gaat je kleine zonnetje weer stralen.

Een jaar geleden zat je nog in m’n buik en keken we zo ontzettend naar je uit! Als ik er op terug kijk wordt ik er warm van, wat heb je ons leven verrijkt met je kleine boevenkoppie.. En nu stap je monter je eerste stapjes langs de bank heen en kijk je trots over je schouder als je een meter hebt ‘gelopen’.

Je begint te snappen dat papa je gaat pakken en kruip-ren je snel gillend weg, net een kleine salamander met je wiebel kont. Je hebt zo’n heerlijk tuttebel karaktertje waarmee je iedereen inpakt. Vooral opa.. die is stapelgek op je! (Oma natuurlijk ook!)

En dan een verjaardagsfeestje.., Van 'ah joh, ze snapt er toch nog niks van dus we doen niet zo gek' ben ik inmiddels beland in de wereld van taart, uitnodigingen en cake-smash ideeën. Oke. Die laatste sla ik over want dat wordt me te gortig, alhoewel ik die foto’s echt super schattig vind hoor..

Maar eerlijk is eerlijk, ik heb de grootste lol met de taart die ze krijgt. (Ze... alsof het haar enigszins wat kan schelen wat voor taart het is) Ik kan beter toegeven dat ik zelf uitkijk naar de taart. Een eenhoorn taart ja, met zo’n hoorn erop en allemaal kleurtjes. En dan ook nog een paar cup-cakjes erbij voor als er niet genoeg is voor iedereen. (geloof je het zelf?)

Mijn winkelwagentje van Alie-express heb ik regelmatig vol geklikt met allemaal eenhoorn-slingers, eenhoorn-zakjes, eenhoorn-ballonnen en meer. Maar het verstand won het toch, dat soort dingen mag van mezelf pas als ze 5 wordt ofzo. Dan snapt ze het echt en hebben we er samen plezier van. Dus, het worden gewone slingers en een paar ballonnen. Van de winkel, uit het dorp.

Als ik zie hoe moeders druk in de weer zijn met de meest mooie uitnodigingen, of traktaties op het kinderdagverblijf, vraag ik me af waar het ophoudt? En aan de andere kant snap ik dat het ook echt heel leuk is om allemaal te doen en te maken.. Dus ja, volg je hart en doe lekker waar je je goed bij voelt.

Ik kom zelf uit een gezin met 6 kinderen. Mijn ouders hadden een eigen winkel aan huis. Dus je kunt je voorstellen, dat was druk en daarnaast was het vooral erg druk. Ik ben niets tekortgekomen, zeer zeker niet maar een verjaardagsfeestjes was nou niet bepaald de grote favoriet van mijn moeder. (Kan ik me voorstellen!)

Wij mochten altijd alles, als we het maar weer opruimden. Film kijken, chips en cola. De huiskamer verbouwen tot bioscoop. Echte feestjes van ergens naartoe gaan deden we niet echt, het was eigenlijk altijd iets te druk met de winkel..

Als ik goed nadenk kan ik me eigenlijk niet zo heel veel herinneren van de verjaardagsfeestjes.. behalve die van toen ik een jaar of 8 of 9 werd. Misschien werd ik 10. Dat was mijn mooiste verjaardag; toen we met ons echte kinderfeestje naar het bos gingen en we daar spelletjes gingen doen.

Samen met mijn tweelingbroer en allemaal kindjes uit de klas, dennenappels zoeken. Ondertussen verstopte mijn moeder snoepjes en chocolade in de bosjes die wij vervolgens op moesten zoeken.

Het was koud (oktober) en guur, maar wat heb ik genoten die dag en wat maakte het een fijne indruk op me. Nog steeds kijk ik daar met een warm gevoel op terug, ook al is het ruim 25 jaar geleden. Zo zie je maar wat belangrijk is, het gevoel dat je je kinderen meegeeft weegt zo veel zwaarder dan de materialistische dingen..

Nu ik dit zo typ, relativeer ik het komende feestje voor Tess meteen een beetje. Niet dat ik helemaal doordraaf, maar waar gaat het om. Ze krijgt geen 10 cadeautjes van ons, waarschijnlijk vindt ze het papier leuker dan wat erin zit.

Maar je raadt al wat ze krijgt he.. Een hobbelpaard.. een eenhoorn hobbelpaard..