Het moedertoontje - de meest betuttelende manier van aanspreken

Een blog beginnen klinkt als een goed idee, als ik het in mijn hoofd allemaal formuleer. Maar dan knippert de cursor op mijn witte, digitale papier en moet ik écht gaan schrijven…

Laat ik maar bij het begin beginnen. Waarom leek het me een goed idee om een column te schrijven?

Toen ik zwanger was van mijn eerste kindje, kwam ik er achter dat er een ‘moedertaaltje’ bestond. Of misschien is ‘moedertoontje’ beter. Een soort zalvende, medelijdende, betuttelende manier van aanspreken. Duidelijk voor mij was: het moederschap is blijkbaar heel zwaar en ‘me-time’ is blijkbaar on-mo-ge-lijk met een kleintje. Mijn nuchtere zelf rolde met haar ogen en ging door met het leven.

Dat dit toontje niet alleen in de media werd aangeslagen, bleek algauw toen ik op mijn werk rondliep. Ik ben leerkracht op een basisschool en hoewel iedereen het ontzettend leuk vond dat ik zwanger was (“Zo’n mooie tijd, geniet ervan hè!”), kreeg ik ook dingen naar mijn hoofd als: “Maar…. Jullie houden toch zo van reizen?” En “Hoe moet dat met al jullie hobby’s? Dat kan straks echt niet meer, hoor!”

Ik stond soms echt perplex van de directheid en de insinuaties die mensen deden. Ja, wij houden van reizen, maar dat hebben we dus gedaan vóór we besloten een kind op de wereld te zetten. Nee, ik hoef niet meer met mijn baby en mijn backpack de wereld over (doe je dat wel, even goede vrienden hoor, is alleen niet mijn manier).

Wij hebben best wat hobby’s, maar daar vinden we heus wat op. Om de beurt naar de repetities van ons bandje of de harmonie, we hebben gelukkig hele lieve opa’s en oma’s in de buurt. Duiken kun je ook om de beurt, er is altijd iemand aan de waterkant die niet het water ingaat. Komt goed.

Dat mensen deden alsof een kind een soort ‘impulsaankoop’ van ons was, kon me echt storen. Ik en mijn vriend hebben hier heel goed over nagedacht, we hebben een ontzettend stabiele basis en een fijn leven.

En weet je? Alles ís goed gekomen. We hebben alle hobby’s behouden, maar wel iets anders ingericht. We hebben een prachtzoon waar we ontzettend veel plezier aan beleven. Ons leven is rijker en, ja, anders.

En nu komt de tweede eraan, in augustus. Wéér een verandering. Maar ook dat komt goed. Tegen alle nieuwe ouders zeg ik: “Je kunt gewoon een kind op de wereld zetten, zonder grote angst. Het komt wel goed! Een beetje vertrouwen in jezelf en iets minder in je roddelende buurvrouw.”

Liefs,
Sanne