Kinderwens: Borstvoeding onderdrukt je normale cyclus, dus afbouwen?

Inmiddels zijn we al weer anderhalve maand verder dan mijn laatste blog. Er zijn een hoop ontwikkelingen, maar nog niet op het gebied van baby’s.

We gingen vrijblijvend een bezichtiging doen bij een huis, werden verliefd, deden een bod, ons eigen huis in de verkoop, twee open huizen en verkochten ons huis. Dit allemaal in tweeënhalve week. Dit leverde mij erg veel stress op en daarmee lagen de prioriteiten even ergens anders.

Ik ben ondertussen nog niet opnieuw ongesteld geweest. Ik denk dat dat komt omdat ik nog steeds kolf. De aanmaak van borstvoeding onderdrukt je normale cyclus. Zwanger raken kan zeker wel als je nog helemaal geen menstruatie hebt gehad. Het maakt het alleen wel een stuk moeizamer inschatten of er een eisprong komt en zo ja wanneer dan.

Ik merk dat het stukje moedermelk geven een soort obsessie is geworden, die ik maar moeilijk kan loslaten. Mijn eerste doel was 4 maanden, dat werd een half jaar en ondertussen is het alweer doorgeschoven naar een jaar. Op een of andere manier kan ik het niet loslaten.

Toch heb ik gisteren besloten om in ieder geval minder milliliters te gaan kolven in de hoop dat hiermee mijn cyclus wat beter op gang komt. Ik wil dit heel rustig gaan afbouwen om ontstekingen te voorkomen. Verder hoop ik dat met regelmatig gemeenschap het toch ergens raak zal zijn.

Als mijn eigen blogs weer teruglees herken ik zoveel dingen. Ondanks dat ik me toch zo had voorgenomen om niet weer helemaal geobsedeerd te gaan doen met zwangerschapstesten en kijken naar spullen. Heb ik tóch weer een hele stapel testen online besteld en kijk ik naar kinderwagens waar twee kinderen op passen.

En toen kwam afgelopen weekend het moment. Ik had gedroomd dat ik aan het bevallen was. De nacht erop moest ik ineens 's nachts mijn bed uit om te spugen. Ik ging hierna mijn bed weer in en dacht morgen doe ik een test! Halve nacht nerveus geweest. De volgende ochtend plaste ik in een potje en dompelde de test erin. Drie tot vijf minuten wachten, dus ik haalde de kleine uit bed.

Ik pakte de test en helaas negatief. Zo een deken van teleurstelling sloeg over me heen. Ondanks dat ik het gelijk aan mijn lichaam voel wanneer ik zwanger ben en dus eigenlijk al wist dat het niet zo was, is het dan toch zo een domper. Nu zit ik eigenlijk te springen om ongesteld te worden. Dan kunnen we beter mikken en heb ik toch een soort van bevestiging dat alles het nog doet.