Weer terug aan het werk na bevalling

   Mama    Mama aan het werk met een baby    Weer terug aan het werk

blog over baby's en mama zijn

Patricia   •    volg mij
Blog van 30 November 2017

Langzaam wennen

Inmiddels ben ik 2 weken aan het werk en begint het langzaam aan weer te wennen. Maar wat zag ik op tegen de eerste dag! Niet zo zeer het gaan werken, want daar was ik wel weer aan toe, maar het idee van mijn kleine man achter te laten was toch even pittig.

Hoewel ik nog in een redelijke luxe positie dat papa voor de kleine zorgt, en ik hem niet bij een compleet vreemde moet afgeven op een kinderdagverblijf, is het toch moeilijk om die stap uit de deur te zetten en hem dicht te trekken. Zeker als de kleine man nog heerlijk ligt te slapen.

Ochtendroutine

Tja wat zullen we daar over zeggen... De avond voor mijn eerste dag terug op de werkvloer heb ik alle instructie uitvoering aan vaders doorgegeven (misschien iets te uitvoerig haha). Daarnaast heb ik een torentje met flesvoeding klaargemaakt en nog even uitgebreid met de kleine spruit geknuffeld.

Natuurlijk heb ik voor mijn eerste werkdag de wekker ruim van te voren aflaten gaan, want ik ken mezelf, het duurt even voor ik uit bed rol. Daar dacht ons kleintje anders over, want ook hij had de wekker gehoord. Dan maar de eerste fles maken zodat ik die dan toch nog kan geven, luier verschonen en terug in bed.

Daarna zoals bij veel voorkomt de inmiddels koude kop thee. Even aankleden, beetje optutten en even checken bij mijn kleine man en dan toch echt dat moment dat je hem voor het eerst een hele dag moet missen. Na aandringen van mijn man dat ik echt door moet omdat ik anders te laat ben, pak ik mijn tas en stap met een diepe zucht de deur uit.

Aan het werk

Eenmaal aangekomen op het werk is het als van ouds even wat dingen terug ophelderen en we zijn er weer klaar voor. Toch kan ik het niet laten om te denken of alles wel goed gaat. Zou hij slapen? Is hij aan het huilen?

Dan maar in de pauze even polshoogte nemen en ontdekken dat je maar beter papa zijn gang kan laten gaan en bedenk ik dat ik precies bel tijdens etenstijd, met als gevolg een gehaaste echtgenoot en huilende zoon aan de telefoon. Naar mate de dag op z'n einde loopt verheug ik mezelf wel heel erg op het feit om naar huis te gaan en m'n kleine vent lekker te knuffelen.

Eindelijk weer thuis!

Heerlijk thuis! Voorzichtig doe ik de deur open en het is muisstil in huis, op een begroeting van de hond na. De kleine man ligt heerlijk in bed te slapen en vaders staat het eten klaar te maken dus conclusie: Dag geslaagd en hoe moeilijk het ook is om toe te geven... Ze redden het prima met z'n tweeën.

Van onze blogger Patricia

blog over zwangerschap en mama zijn

Patricia   •    volg mij
Ik ben blogger bij KindjeKlein

Hallo allemaal , Mijn naam is Patricia en ben sinds 3 maanden de trotse moeder van mijn zoon Sem samen met mijn man en onze hond zoltan vormen we een jong gezin. Sinds kort ben ik mezelf gaan richten op het bloggen met als inspiratie bron de gebeurtenissen in ons gezin.

Lees mijn vorige blog: Hond en baby gaat dat samen?
volg mij

Mamabloggers

Vind jij het leuk om te bloggen? We zoeken weer nieuwe bloggers! Wil je ook bloggen over je baby en moederschap?

Schrijf je nu in bij Kindje Klein

Vriendin worden van Kindje Klein! Meld je aan