Met kolfapparaat op zak op zoek naar een geschikte kolfplek

   Mama    Mama aan het werk met een baby    Eerste reis zonder baby

blog over baby's en mama zijn

M   •    volg mij
Blog van 30 May 2018

Mijn eerste reis zonder baby

Vlak na mijn bevalling was de deadline voor het inleveren van een ‘abstract’ voor een conferentie in mei en terug op het werk 3 weken na de geboorte, was dat dan ook mijn eerste taak. Een samenvatting schrijven van 250 woorden over een van mijn projecten om te mogen presenteren op die conferentie in Bellingham (tussen Seattle en Vancouver, Canada). Enkele weken erna kreeg ik een mailtje dat ik mocht komen presenteren. Tja, en toen wist ik het: dit word mijn eerste reisje zonder baby. Mijn eerste nacht van huis.

Ik wilde blijven kolven, dat

Het eerste obstakel dat ik moest overwinnen was de organisatoren een mailtje sturen dat ik graag gebruik zou maken van de lactatieruimte in de faciliteit. Eigenlijk was het meer een vraag of die optie überhaupt bestond. Ik kreeg een hele vriendelijke mail terug. Ze, de drie mannen van de organisatie, hadden geen idee of er zo’n ruimte was, maar ze waren alle drie bereid om hun kantoor aan mij af te staan tijdens kolfsessies.

We zouden de eerste dag rond de middagpauze aankomen in Bellingham en dat betekende voor mij dat ik mijn eerste kolfsessie direct zou moeten hebben bij aankomst en daarna heel snel door naar de eerste presentatie sessie die om 1 uur zou beginnen. Ik vond het best raar. Daar aangekomen moest ik direct op zoek naar een van de mannen waar ik contact mee had gehad.

Gelukkig had ik mijn naambordje al opgehaald en herkende de man in kwestie mijn naam direct. Op weg naar zijn kantoor kwamen we een collega van hem tegen waar hij tegen zei: "Deze dame gaat jou kantoor even lenen, ik was vergeten dat ik geen lamellen voor het raam heb." Oké, maak het maar nog erger voor me. Zijn collega keek hem vreemd aan, knikte en liep door.

Kolven midden in een lege collegezaal

De volgende dag werd het alleen maar vreemder. De kantoren die ik aangeboden had gekregen waren op een minuut of 5 lopen en daardoor miste ik elke keer het begin van een nieuwe presentatie sessie. Blijkbaar hadden de heren dat door en in een koffie pauze kwam eentje naar mij toe en vroeg of ik ook akkoord ging met een college zaal. Die zaten namelijk wel in hetzelfde gebouw als waar het evenement was.

Dus zo zat ik die en de volgende dag dus in een lege collegezaal te kolven. Met mijn neus bijna op het bord, want de stopcontacten zaten op vreemde plaatsen (nogal hoog en alleen vooraan in de zaal). Er was mij volledige privacy gegarandeerd. Dit was tot uitvoering gebracht doordat de heren een willekeurige student hadden aangewezen die elke keer voor de deur op een stoel moest gaan zitten en iedereen uit de ruimte moest houden. Arm kind.

Enorme rugzak met alle kolfapparaat onderdelen en benodigdheden

Het is wel een gedoe hoor. Op een conferentie tussen programma onderdelen door de rust vinden om te kolven. En waar ik normaal alleen een notitieboekje op zak heb, moest ik nu een enorme rugzak bij me dragen met alle kolfapparaat onderdelen en benodigdheden.

Het voordeel van reizen zonder mijn kleintje was dat ik die avond in de bar me niet in hoefde te houden en geen rekening hoefde te houden met het moment van kolven. Dat heb ik geweten. Ik was min of meer vergeten dat ik weer onwijs gevoelig ben geworden voor alcohol (en ik kon al niet zoveel hebben). Maar goed, het was ook wel erg gezellig. En tja, ik kon mezelf ook wat enthousiaster oppeppen met koffie de volgende dag. Wat een voordelen! Toch was ik erg blij toen ik weer thuis was en er voor mijn kleintje kon zijn.

De volgende conferentie is pas weer over een paar maanden en ik kijk er al naar uit. Volgens de planning ben ik dan af van het kolven al staat er ook op het programma dat ik naar deze conferentie ga reizen met man en kind. En deze keer is het op een prachtige zonnige en warme locatie. Terwijl ik in de airconditioning aan het netwerken ben kunnen mijn man en kind lekker op het strand liggen…

Van onze blogger M

blog over zwangerschap en mama zijn

M   •    volg mij
Ik ben blogger bij KindjeKlein

Hoi! Ik ben met man en hond al weer vier jaar geleden naar Amerika verhuisd om hier te promoveren. In de winter van 2018 ben ik moeder geworden en zoals jullie in mijn blog kunnen (blijven) lezen zijn er nogal wat dingen anders, hier in de Verenigde Staten van Amerika. Behalve dat we ver weg wonen van vrienden en familie is ook het zorgsysteem hier totaal anders. Daar bovenop komt ook nog dat er toch nog vaak word aangenomen door mensen binnen de academische wereld dat je een carriere niet kunt combineren met een kind. Maar het moederschap is gelukkig over ter wereld in grote lijnen hetzelfde, dus ik hoop dat jullie ook veel herkenning ervaren bij het lezen van de blogs!

Lees mijn vorige blog: Het vervoer van je kleintje - NL kinderwagen in Amerika
Lees het vervolg: Voor het eerst kamperen met je baby in een tent
volg mij

Lees alle blogs van M

Mamabloggers

Vind jij het leuk om te bloggen? We zoeken weer nieuwe bloggers! Wil je ook bloggen over je baby en moederschap?

Schrijf je nu in bij Kindje Klein

Vriendin worden van Kindje Klein! Meld je aan