Fulltime mama en afstuderen

   Mama    Mama aan het werk met een baby    Fulltime mama en afstuderen

blog over baby's en mama zijn

MamaM   •    volg mij
Blog van 29 September 2019

Nog even dit, nog even, ik ben er bijna!

Dat afstuderen is wel een dingetje zeg. Het valt best wel tegen dat schrijven van een onderzoek. Niet echt mijn manier van schrijven, maar ja het moet wel. Dat laatste stukje, de laatste loodjes, die zijn toch altijd het zwaarste. Maar nog even, nog even voordat ik dat diploma in handen heb. Ik werk keihard voor een toekomst als juf, als moeder, als vrouw, een mooie toekomst en zoveel mooie plannen.

De ene dag gaat het beter dan de andere dag. De ene dag vraagt Naud meer om aandacht dan de andere dag en dat is niet erg. Vaak is het in de ochtend na de fles lekker spelen en knuffelen met Naud en na zijn begin middagflesje gaat hij lekker naar bed. Dat doet hij prima, slaapt dan meteen en dat geeft mij een aantal uur rust om voor school bezig te gaan en dat gaat prima.

Kleine stapjes en trots

In de zomervakantie had ik een planning, ik wilde 2 verslagen af hebben om in september in te leveren, dat was mijn deadline. Ondanks de pijn, de tegenslagen heb ik keihard gewerkt en dit is dan ook gelukt! Het gaat met kleine stappen vooruit en het einde komt in zicht. Ik ben dan ook trots op ieder onderdeel dat ik weer kan afsluiten! Het gaat niet vanzelf en ik moet er wel keihard voor werken! Daarnaast moet ik ook wennen aan ons nieuwe leven hier in Hasselt, wennen aan het moederschap en accepteren dat het niet zo snel gaat allemaal, lichamelijk en in mijn hoofd.

Die wiskundetoets, dat was wel een dingetje

Tijdens de zwangerschap moest ik ook nog een vervelende wiskundetoets halen, waar ik eerder ook al over had geschreven. Ik heb veel bijles gehad van Rob (verloofde van mijn lieve vriendin Emilie). Hiervoor ben hem echt eeuwig dankbaar! Door hem heb ik weer vertrouwen gekregen in mezelf met rekenen / wiskunde! Uiteindelijk in de week voor onze verhuizing, met 33 weken zwangerschap moest ik weer de toets herkansen. Ik had er toen wel een goed gevoel over, maar het is altijd weer afwachten. De uitslag zouden we na een maand pas krijgen, dus het was wachten en hopen.

De uitslag, een bijzondere dag

17 april, een dag die ik nooit zal vergeten, de mooiste dag uit mijn leven. De geboorte van Naud om half 6 in de ochtend, wat was dat een bijzonder moment. In de middag en avond bezoek van ouders, broer en zussen. Mijn broer was nog even bij ons en toen zag ik een e-mail binnenkomen op mijn telefoon. De uitslag van de toets….. oeh mijn hartslag schoot omhoog, wat een spanning!

Ik opende het Excel bestand, durfde bijna niet te kijken. Ik zocht mijn studentnummer op en toen langzaam scrollen naar rechts. Wajoo een voldoende!!! Tranen in mijn ogen en handen in de lucht, yeah we did it. Samen met Naud in mijn buik de toets gemaakt en de dag dat hij was geboren kreeg ik te horen dat het voldoende was, hoe mooi is dat. Ik heb het nog wel even 3 keer gecontroleerd naderhand, want ik kon het bijna niet geloven.

Die dag hebben we echt even een feestje gevierd samen! En wat ben ik trots op mezelf, want ik doe het wel maar even. Afstuderen, verhuizen, bevallen, alles tegelijkertijd en dan ook nog een lijf waar ik niks mee kan. We gaan door, vieren alle kleine momenten en soms moet ik ook echt even tegen mezelf zeggen dat ik het goed doe, dat ik het kan en dat ik ook trots ben op mezelf!

Ik heb dat eerder niet gedaan, maar het is af en toe ook nodig. Vroeger kreeg ik over leren vooral de negatieve dingen te horen en begon ik dat voor mezelf te herhalen en dan raak je eraan gewend om bij iedere misstap weer te denken, zie je wel ik kan het toch niet. Maar positieve momenten vieren is ook belangrijk, daar krijg je weer een boost van! En dat doe ik nu dan ook!

Genieten, nu kan het nog!

Het voordeel van het afstuderen is ook wel dat ik nog even wat langer kan genieten van Naud. Ik heb niet de druk dat ik na 3 maanden weer aan het werk moet gaan, want ik ben gewoon thuis aan het werk. Naud groeit ontzettend hard en ik kan nu wel al die stapjes zien en volgen. Ik houd papa en ook de opa’s, oma’s, ooms en tantes en vriendinnen op de hoogte van de ontwikkelingen. Apps met foto’s hier en filmpjes daar, zo leuk om te laten zien wat Naud allemaal doet! Ze zullen er inmiddels wel gek van worden haha, al die berichten van Naud.

Deadlines, ik hoop de laatste!

Ik heb nu twee verslagen ingeleverd en moet alleen nog het onderzoek afmaken. Het zou fijn zijn als die twee verslagen voldoende zijn, dan kan ik dat ook weer echt afstrepen! Het onderzoek gaat gestaag verder en ik ga voor de deadline in december. Ik ga er keihard voor werken om in februari mijn diploma op te halen! En dan ga ik daar met een dikke vette big smile staan, vol trots en samen met mijn gezin, mijn trots! Ik kijk uit naar dat moment en dat geeft mij ook de motivatie om door te gaan. De opleiding heeft nu wel lang genoeg geduurd, ik ben er klaar voor om voor de klas te staan en ben er ook klaar mee met dat studeren. We gaan ervoor, we doen dit samen!

Van onze blogger MamaM

blog over zwangerschap en mama zijn

MamaM   •    volg mij
Ik ben blogger bij KindjeKlein

Ik ben 26 jaar oud en getrouwd met Jurgen. Sinds 17 april 2019 trotse ouders van Naud en sinds 23 juni 2021 van Twan! Wij hebben in huis nog een vrolijke en gezellige hond rondlopen, Dara. We zijn allebei creatief, houden van reizen en gaan graag uitdagin

Lees mijn vorige blog: Wij vieren de liefde en zijn dankbaar voor ons grote geluk
Lees het vervolg: Naud voor het eerst ziek
volg mij

Lees alle blogs van MamaM

Mamabloggers

Vind jij het leuk om te bloggen? We zoeken weer nieuwe bloggers! Wil je ook bloggen over je baby en moederschap?

Schrijf je nu in bij Kindje Klein

Vriendin worden van Kindje Klein! Meld je aan