Wegwezen griep!

De afgelopen maanden was het weer feest bij ons, griepfeest om precies te zijn. Het blijkt een jaarlijks terugkerend fenomeen te zijn, waar we niet heel vrolijk van worden. Tijd om eens een goed gesprek te voeren met de boosdoener…

Beste griep, ik weet dat mijn huis altijd openstaat. Iedereen is welkom. Zelfs een inbreker is zo binnen, want het hele ‘ramen dicht, lichtje aan, deur op slot’ vergeet ik meestal. En beste griep, ik ben nu eenmaal zorgzaam, maak het anderen graag naar de zin en vergeet soms (vaak) mijn grenzen aan te geven. Maar ik zeg je nu: tot hier en niet verder.

Want weet je, ik vind het best fijn als ik gewoon weer eens een nachtje kan doorslapen zonder hoestende of kotsende kinderen. Ik vind één was per dag draaien echt wel meer dan genoeg. Ik ben even klaar met enorme voorraden tissues aanslepen.

Ik ben ook even klaar met steeds zieke kinderen van school halen, terwijl ik me verheug op eindelijk weer een normale dag. En bovendien vond mijn parketvloer die laatste lading spuug niet heel fijn. Ik zelf trouwens ook niet.

We hebben inmiddels drie rondes van jou en je familie gehad. In totaal zijn we ruim vijf weken met je bezig geweest, dag en nacht. Ik weet het, zo’n warm thuis went natuurlijk snel en ik snap dat je het moeilijk vindt om bij ons weg te gaan. Ik zie dat dan maar als compliment. Maar het is nu echt tijd om afscheid van elkaar te nemen. Even goede vrienden hoor.

Dus ga alsjeblieft lekker op skivakantie, vertrek naar de zon, maak een wereldreis en dan zien we je ongetwijfeld wel weer in 2019…

Ha(r)telijke groet, Katie en co