Het drama dat tandenpoetsen heet met een dreumes

Toen de eerste tandjes door waren gekomen begonnen we met poetsen. Naud vond het wel leuk en deed zelf zijn mond open en gaf mij ruim de tijd om rustig zijn tanden goed te kunnen poetsen. Een belangrijk iets, want ik weet hoe vervelend het is om problemen te hebben met je gebit. Ik wil dat zijn tanden goed blijven, sterk en dat hij er geen problemen mee krijgt. Ik was dus blij en opgelucht dat hij het zo goed deed.

Ineens kwamen er veel tanden tegelijkertijd door, 4 boven en nog 2 onder. Wat een hoop zo ineens zeg! Hij heeft er ook best behoorlijk last van gehad toen het allemaal zo doorkwam, arm kereltje. Toen ook die tanden door waren, moesten we die ook meenemen met het poetsen. In het begin ging het nog wel, maar nu zie ik elke keer op tegen dat moment.

We hebben een vast avondritueel en dat gaat altijd erg goed, tot we bij het moment aankomen van het tandenpoetsen. Ik heb al heel wat blauwe plekken gekregen van hem door het schoppen en het slaan met zijn armen zorgt ook geregeld voor een knal in mijn gezicht. Hij draait zijn hoofd, drukt zijn tong naar buiten, weigert zijn mond open te doen en huilt wel wat af.

Zijn tanden onder kan ik best prima tandenpoetsen, dat laat hij nog enigszins goed toe, maar zijn boventanden weigert hij. Het is echt een regelrechte strijd geworden, iedere avond weer. En ik vind dat zo sneu en vervelend, maar ik moet die tanden wel gewoon goed poetsen. Ik moet hem, soms ook samen met mijn man, bijna in een houtgreep vasthouden om zijn tanden te kunnen poetsen.

We proberen hem met geluiden, andere speeltjes of dingen af te leiden, maar het werkt niet. Het is een vervelend stukje geworden van het avondritueel en zo wil ik de dag ook niet met hem afsluiten. Hij is anders altijd erg vrolijk en makkelijk, maar helaas heeft hij hier duidelijk zijn mening over en is het er helemaal niet mee eens.

Iedere keer probeer ik het op een leuke manier te brengen, wacht ik even als hij zijn mond dicht heeft en probeer ik hem door lachen, zingen of iets anders zijn mond open te laten doen. En dan snel proberen zijn tanden zo goed als mogelijk te poetsen. Ik hoop dat dit nog een keer mag veranderen. Tot die tijd blijf ik alles proberen aan tips die ik op internet lees van andere moeders om het zo leuk mogelijk te maken en hem af te leiden.