Baby Borstvoeding en fles Afscheid nemen borstvoeding
Stoppen met kolven steeds uitgesteld
De kogel is door de kerk. Ik ga stoppen met de borstvoeding. Wanneer? Nog voor ik over twee weken naar het hart van de Mojave woestijn in Nevada in de Verenigde Staten ga. En dat moment komt met rasse schreden dichterbij en ik weet niet of ik er klaar voor ben.
Elke dag kolf ik twee keer. Dit doe ik sinds december, daarvoor was het drie keer. `s Ochtends als ik opsta en voor ik ga douchen en `s avonds, exact 12 uur na mijn ochtend kolfsessie. Daarnaast voed ik de kleine ook nog weleens aan de borst als ze `s nachts wakker wordt. Vaak is dat maar een enkele keer en duurt het hele spektakel welgeteld 3 minuten, want dan is mevrouw alweer in dromenland.
De kolfsessies zijn een drama. Ik vind het geluid en het gevoel verschrikkelijk en dan moet ik dat ook nog eens tweemaal daags zo’n 40 minuten ‘ondergaan’. Als ik een euro zou krijgen, voor elke keer dat ik op die machine (of het kolven an sich) heb zitten schelden, zou ik miljonair zijn. Kort gezegd: ik heb er een hekel aan en kon vanaf de eerste keer dat ik zat te kolven al uitkijken naar het moment dat het mijn laatste keer zou zijn.
Die laatste keer. Tja. Tijdens mijn eerste keer dacht ik dat ik ‘slechts’ een half jaar zou kolven (wat toen al bijgesteld was van de 3 maanden die ik eigenlijk in mijn hoofd had). Nu is de kleine al meer dan een jaar oud en nu pas ben ik daadwerkelijk aan het afbouwen van mijn kolfmomenten. Het gekke is dat mijn beslissing om te stoppen (of om steeds maar door te gaan) dus echt een steeds veranderend ‘proces’ was (en is!).
Waarom zou ik stoppen?
Borstvoeding bevat alle goede bacteriën
Wat ik vooral ervaar als ‘druk’ is dat borstvoeding het allerbeste is dat je je kindje kunt geven. Afgelopen vrijdag woonde ik een presentatie bij van een vrouwelijke professor die onderzoek doet naar borstvoeding. Daar werd maar weer duidelijk dat de borstvoeding alle goede bacteriën bevat die je baby nodig heeft om in jou omgeving te overleven (vak-jargon woord: microbiome).
Deze bacteriën wonen in ons maag-darmstelsel en zorgen er eigenlijk voor dat we gezond zijn. Daar is al veel onderzoek naar gedaan. Het mooie is dat deze ‘darmflora’ na het eerste levensjaar ontzettend moeilijk verandert (helaas beweren bepaalde voedingsproduct-verpakkingen anders) en dat je kindje daardoor een onwijs sterke basis kan hebben. En dit is slechts een van de voordelen van borstvoeding en een extra argument waarom ik maar door bleef gaan met borstvoeding.
Invloed op de gezondheid van mijn kleintje
Reden nummer twee, waarom ik maar borstvoeding bleef geven (en twijfel of ik nog door moet blijven gaan), is omdat het maar een ‘korte’ periode van mijn leven is en ik zoveel invloed kan hebben op de gezondheid van mijn kleintje. Want ja, wat is nou een jaar op een mensenleven? En als ik dan nog een paar maanden door ga, wie heeft daar nou last van? Die paar maanden extra…
Ik verbrand een hele berg calorieën
Een ander argument is mijn eetpatroon. Een week geleden gaf ik nog bijna een liter melk per dag (exclusief de nachtvoeding). Ik hoefde niet te sporten, nog op mijn voeding te letten. Ik verbrande een hele berg calorieën (op mijn topdagen, als ik over de liter melk ging, zo’n 850 kcal!) zonder er ook maar een poot voor uit te steken. Ik vind het eng om te stoppen nu ik net zo blij ben met mijn lijf (oké, overwegend blij ben met mijn lijf). Dadelijk kom ik een week 6 kilo aan! Onwaarschijnlijk maar in mijn hoofd niet onmogelijk.
Mijn lijf leeft voor mijn kindje
Het grote argument, wat nu de doorslag heeft gegeven, is veldwerk. De laatste keer, in november, ben ik onderkoeld geraakt tijdens het nachtelijk veldwerk. Mijn lichaam kon zichzelf niet meer warm gestookt krijgen en ging op ‘shut-down’-stand. Het herstel daarvan duurde dagen.
Echter, die volgende ochtend zat ik in mijn tentje te kolven en mijn melkproductie was geen milliliter afgenomen. Mijn conclusie: ik ben onderkoeld geraakt omdat mijn lijf energie heeft gestopt in melk, niet in mijzelf warm houden (logisch op basis van evolutie: je kindje moet ten koste van jou overleven).
Een minder directe reden is dat ik mijn lijf gewoon weer terug wil. Die polonaise aan mijn lijf twee keer per dag moet een keertje ten einde zijn. Dus dan combineer ik het nuttige maar met het aangename.
De vriezer zit nog vol melk goed voor een week of 6. Alhoewel wij veganistisch zijn, zal ons kleintje tot haar 5e levensjaar volle, biologische koeienmelk krijgen in plaats van de twee flesjes melk die ze nu krijgt voor ze gaat slapen. Het is niet anders. Ik moet ook deze periode afsluiten. Als je mij een jaar geleden (of zelfs een maand geleden) had verteld dat ik zo’n moeite zou hebben met stoppen (mentaal, fysiek ben ik met slechts een halve dag ongemak van 2 naar 1 kolving gegaan) zou ik je niet geloofd hebben. En terwijl ik dit typ, vraag ik mezelf af of ik het kolven weer zou kunnen opbouwen als ik terugkom uit het veld… Nee. Ik ga echt stoppen. Voor altijd… Maar wat als ik nou nog melk geef als ik terug ben uit de woestijn? Pfff. Word vervolgd...
Stoppen met borstvoeding
Noot van de redactie: Of je kort borstvoeding hebt gegeven of juist een lange tijd, er komt een moment dat je gaat stoppen met de borstvoeding. Dat besluit kan best emotioneel zijn, vooral als je noodgedwongen moet stoppen. Wat de reden ook is, als je het definitieve besluit genomen hebt om geen borstvoeding meer te geven, moet je de melkproductie afbouwen. Op deze pagina vind je informatie hoe je de borstvoeding het beste kunt afbouwen. Aarzel bij problemen niet om hulp in te roepen van een lactatiekundige.
Van onze blogger M
M • volg mij
Ik ben blogger bij KindjeKlein
Hoi! Ik ben met man en hond al weer vier jaar geleden naar Amerika verhuisd om hier te promoveren. In de winter van 2018 ben ik moeder geworden en zoals jullie in mijn blog kunnen (blijven) lezen zijn er nogal wat dingen anders, hier in de Verenigde Staten van Amerika. Behalve dat we ver weg wonen van vrienden en familie is ook het zorgsysteem hier totaal anders. Daar bovenop komt ook nog dat er toch nog vaak word aangenomen door mensen binnen de academische wereld dat je een carriere niet kunt combineren met een kind. Maar het moederschap is gelukkig over ter wereld in grote lijnen hetzelfde, dus ik hoop dat jullie ook veel herkenning ervaren bij het lezen van de blogs!
Lees mijn vorige blog: Babys immense ontwikkeling het eerste jaar
Lees het vervolg: Wie loopt krijgt schoenen, toch?
volg mij
Lees alle blogs van M
Mamabloggers
Vind jij het leuk om te bloggen? We zoeken weer nieuwe bloggers! Wil je ook bloggen over je baby en moederschap?